τιτίς

-ίδος, ἡ, ΜΑ

1. μικρό πτηνό, νεοσσός που τιτίζει

2. το γυναικείο αιδοίο

3. δαυλί, μισοαναμμένο ξύλο

μσν.

(κατά τον Ψελλ.) «τιτίδας φλέβας λέγουσι τὰς περὶ τὴν καρδίαν».

[ΕΤΥΜΟΛ. Υποχωρητ. σχημ. από το ρ. τιτίζω*].